De traditionele espadrilles hebben een canvas bovenkant (waarbij het gedeelte vanaf de teen tot de hiel uit één stuk gemaakt is) en een touwen zool (waarbij het canvas aan de buitenrand van de touwen zool vastgenaaid is). Ze hadden ook nog veters die rond het been van de persoon gewikkeld werden zodat ze zeker goed op hun plaats bleven zitten.
Tegenwoordig heb je ze
met een platte zool of met een hak,
met een zool uit natuurlijk touw, kunstmatig touw, flexibele kunststoffen die op touw lijken of jute dat milieuvriendelijker is met een gevulkaniseerde rubberlaag,
met een bovenkant uit elk soort materiaal,
met een open of gesloten teenruimte,
met een open hiel (instapper) of dichte hiel,
met of zonder veters voor de enkel
en met of zonder inlegzooltjes.
Het rubber aan de buitenkant van de touwen zool zorgt voor een langere levensduur van die zool.
Ze zijn echter complexer dan sandalen om te maken juist vanwege die kenmerkende touwen zool en de vele handelingen die er aan te pas komen om ze te assembleren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten